باران ...

باران آمد

و نغمه هاي سرد زمستان را

بر گونه هاي تب كرده ام سرود

باران آمد

و طرح لبخندم را

جان دوباره اي بخشيد

دوباره باران

بر جاي جاي بودنم بارید

و سايه هاي مردد را

از پيشاني ام زدود

و چه باران زيباست

آنگاه كه ميبارد

بر لاي لاي گرم دلتنگي

[ چهار شنبه 29 خرداد 1392برچسب:باران , باران آمد , نغمه , سرد , زمستان , لبخند , سایه , زیبا , گرم,

] [ 15:25 ] [ محدثه ]

[ ]

درباره وبلاگ

شايد آن روز كه سهراب نوشت : تا شقايق هست زندگي بايد كرد خبري از دل پر درد گل ياس نداشت بايد اينجور نوشت : هر گلي هم باشي چه شقايق چه گل پيچك و ياس زندگي اجبارست